- ?!
- Zdziwiłbyś się, gdybyś poznał ich prywatnie. Na zewnątrz potrafią szokować, wprawiać w zakłopotanie, ale gdzieś z dala od kamer czy obiektywów prowadzą swoje sekretne, tajemne życie. Są czuli, wrażliwi, zaczytują się literaturze, itd. itp. To, że społeczeństwo uważa ich za diabłów, książąt ciemności czy inne absurdy, nie przeszkadza im też w byciu zwykłymi ludźmi. Ludzie chcą widzieć pewien image i często wychwytują tylko te działania artysty, które dany wizerunek potwierdzają, niż mu przeczą. A przecież człowiek nie składa się tylko z niego...
- Jak bardzo urodzenie córeczki wpłynęło na twój sposób pracy? Czy teraz płyty nagrywa ci się dłużej, czy może przeciwnie - możesz im poświęcić znacznie mniej czasu?
- Takie wydarzenie nie pozostaje bez swoich konsekwencji. Oczywiście, że to mój dwuletni "skarb" jest teraz w centrum mojego zainteresowania. Plan dnia i w ogóle cały rozkład zajęć obraca się wokół małej Tash i jej potrzeb. Nie możesz pozwolić sobie na to, żeby nie być przy niej, gdy cię potrzebuje. To zmienia bardzo wiele... Kiedyś zdarzało nam się spędzać w studio całe noce, żeby później móc odespać je w ciągu dnia. Nie konstruowaliśmy mozolnie każdego dnia - po prostu byliśmy. Gdybyśmy wszystko planowali, to może nawet nie byłyby jej tu dzisiaj. Ale teraz już potrafimy zgrać pracę w studio w opieką nad Tash. Okazało się, że to nawet nie takie trudne... Chociaż niektórzy z naszej ekipy i tak nie potrafią wyjść ze studia przed świtem! Ale sam pewnie też znasz ludzi, których nie wyciągnie się z łóżka przed 13 czy 14. Znaleźliśmy jednak sposób, żeby zgrać się tak, żeby każdy pracował o najlepszej dla siebie porze.
- Czy na którejś z Twoich płyt usłyszymy kiedyś Tash?
- (śmiech) Zobaczymy... Wiesz, to wszystko zależy tylko od niej samej. Już wiele rozumie, jest na przykład wielką fanką Harry'ego Pottera. Więc jeżeli któregoś dnia zdecyduje, że chce śpiewać, to zaśpiewa. Jeżeli powie 'nie', to pewnie nic na ziemi jej do tego nie zmusi.
Rozmawiał: Maciek Rychlicki
