Masz wysokie ubezpieczenie na takie wyczyny?
Nie, nie wydaje mi się. Nie mam chyba nawet zwyczajnego ubezpieczenia na życie.
Nie ma więc sensu organizować na Ciebie zamachu.
Gdy to było intratne moja żona dawno by się tym zajęła. To chyba właśnie z powodu braku polisy wciąż jestem wśród żywych.
Przy Twoich numerach człowiek ma niesamowitą ochotę potrząsać tyłkiem
To jak najbardziej pożądany efekt. Moje kawałki nie mają skłaniać do myślenia, tylko do kręcenia biodrami. Ja sam potrząsam tyłkiem i to cały czas, chociaż ludzie tego nie widzą.
A więc jednak tańczysz publicznie.
Poruszam się na boki. To bardziej trafne określenie.
Tańcząc przy "Sho Nuff" można poruszać się bardzo seksownie.
Nie mam pojęcia. Być może. Ja nigdy nie słucham moich nagrań dla przyjemności. Włączam je, żeby posprawdzać to i owo. Po nagraniu, słyszę dany kawałek wyłącznie, kiedy zamieszczam go w secie, lub gdy przypadkiem trafie nań w radiu. Nie lubię słuchać własnych utworów, ponieważ zawsze wydaje mi się, że mógłbym coś zrobić inaczej, lepiej. "Sho Nuff" to ten kawałek z samplem Davida Dundasa Jeansa, nieprawdaż? Może powinienem znów umieścić go w secie. Swego czasu grałem ten kawałek przez prawie cały rok i miałem go serdecznie dosyć. Ale skoro twierdzisz, że sprawdza się na żywo, wykopię go z archiwów.
"Slash Dot Dash". Pamiętam, że chciałeś ustanowić swoisty rekord, wplatając do nagranie jak najwięcej razy w secie. Pamiętasz ile się udało.
Rzeczywiście miałem taki pomysł. Na 3. decku miałem cały czas wersję accapella. Ten kawałek ma prawie identyczne tempo, co większość moich pozostałych numerów, a to była część promocji utworu. Nie pamiętam jednak ile razy udało mi się wpleść ten numer. Podobnie nie pamiętam ile raz pada słowo "fuck" podczas numeru "'Fucking In Heaven'", ale chyba coś około 137.
"Slash Dot Dash" pojawia się regularnie podczas Twoich występów.
Raczej tak. Mam bootleg z różnymi wersjami tego kawałka, począwszy od accapella po acid house'ową z szaleńczym beatem. Któraś z wersji zawsze znajdzie miejsce w secie.
Wszystko zaczęło się od "Santa Cruz"
Tak. To był mój pierwszy numer, który nagrałem jako Fatboy Slim. Znajomy przyszedł do mnie i powiedział, że chce założyć wytwórnię. Ani house'ową, ani rapową, ale wydającą mieszankę wszystkiego. Zaproponował, żebym nagrał numer, który zawierać będzie elementy muzyki house, rapu i czego tylko zapragnę. Tak powstało "Santa Cruz". Nadałem taki tytuł ponieważ wtedy wróciłem z wakacji w Kaifornii i byłem pod wrażeniem Santa Cruz.
Czy to był także początek muzycznego braterstwa z innymi twórcami.
W pewnym sensie tak. Od tego zaczęła się moja znajomość z The Chemical Bros i Jonem Carterem. Moja znajoma, Lindy Layton znalazła klub w Londynie, The Social, gdzie prezentowano muzykę, jaką lubiłem, ale która nie była jeszcze bardzo popularna. Kiedy tam poszedłem, akurat grali "Santa Cruz". Podszedłem do chłopaków z The Chemical Brothers i przedstawiłem się. Powiedzieli, że uwielbiają moją muzykę i zaproponowali, żebym DJ-ował w The Social. Wtedy nie miałem jeszcze tylu nagrań, aby wypełnić 2-godzinny set. Zacząłem, więc nagrywać coraz więcej, głównie po to, aby mieć co grać w klubie. Tak powstał materiał na pierwszy album.
